آرایش و زینت کردن مردها به چه قیمتی است ؟ در کجا ریشه دارد ؟ آیا صرفا ناشی از مشکلات روانی و روحی فرد است ؟ یا دلایل دیگری هم دارد ؟
بسیاری از پسر بچهها در کودکی یعنی در حدود سه سالگی به سراغ لوازم آرایش مادرانشان میروند و دست به آرایش کردن خود میزنند و یا اگر مادرانشان آرایش میکنند به دقت به آنها خیره میشوند و تقلید میکنند . این امر از نظر روانشناختی کاملا طبیعی است چون کودک در این سن در مرحله تقلید از بزرگترها قرار دارد و علاوه بر این سن شکل گیری هویت جنسی کودک است .
اما آرایش و زینت کردن مردها در بزرگسالی قطعا ریشه در مشکلات روانی دارد . اغلب آرایش کردن در مردها و آرایش زیاد و غلیظ در خانمها ریشه در شکل نگرفتن مفهوم خود فرد و در پی آن عزت نفس ضعیف است . نوعی توجه طلبی است و نشاندهنده ناکامیهای درون شخصیت است .
در کشور ما ، بسیاری از پسران جوان این چهرهها را در فیلمهای خارجی دیده و فکر میکنند این رفتارها نشانه تجدد گرایی و مد است ، غافل از این که این رفتارها در دل آن جامعه هم معنای خوبی ندارد
امروزه شاهد این گونه از رفتارهای اجتماعی هستیم که درمیان بسیاری از پسرهای نوجوان که درست در سن شکل گیری هویت شخصی هستند به طور خرده فرهنگ رواج پیدا کرده است و چون هویت اصلی خود را در نمییابند و اغلب راهنما و مشاورانی در زندگی خود ندارند به این در و آن در میزنند و به نوعی با انجام چنین رفتارهایی گدایی هویت میکنند . نوعی احساس پوچ گرایی عمیق است .
در جوامع غربی آرایش کردن مردها و پسران دلایل خاص آن فرهنگ را دارد ، اغلب افرادی که آرایشهای سیاه یا قرمز میکنند پوچ گرایانی هستند که روی به شیطان پرستی و یا خرافات آوردهاند . و یا مردانی که مشکلات هویت جنسی دارند و یا همجنس باز هستند که اغلب میخواهند در رابطه جنسی منفعل باشند.
در بعضی اوقات این مشکل با آرایشهای سبکتر در مردان عادی دیده میشود که بررسیها نشان داده آنها حالت دوجنسیتی دارند و هورمونهای زنانه در بدن آنها بر هورمون تستسترون ( مردانه ) غلبه دارد .
در کشور ما ، بسیاری از پسران جوان این چهرهها را در فیلمهای خارجی دیده و فکر میکنند این رفتارها نشانه تجدد گرایی و مد است ، غافل از این که این رفتارها در دل آن جامعه هم معنای خوبی ندارد . حتی اگر شما مجلات ، شبکهها و سایتهای غربی مد لباس و موی مردان راببینید ، کمتر اتفاق میافتد که چنین آرایشهایی را پیدا کنید و اگر باشد در مورد آن توضیح خاصی وجود دارد . و در آنجا گفته میشود که این سبک متعلق به چه افراد یا گروهکهایی میباشد .
بسیاری از پسران در جامعه ما مانند بسیاری از دختران دچار گمگشتگی هویت شدهاند و گویا معنای زیبایی را هم گم کردهاند . زیبایی کاذب و مجازی را به عاریت گرفتهاند بدون این که حقیقت زیبایی را بدانند . مثلی در بین فرانسوی زبانان وجود دارد که میگوید زیبایی در سادگی است .
قطعا باید بگوییم که این رفتارهای اجتماعی در بین همه اقشار جامعه رواج ندارد و نمیتوان این پدیده را به کل نوجوانان جامعه تعمیم داد ؛ بلکه بیشتر در گروههایی از نوجوانان دیده میشود که متعلق به خرده فرهنگهایی هستند . از جمله در خانوادههایی که سطح سواد کم است و تازه به موقعیت خاص مالی رسیدهاند یا به زبان عامه دچار تازه به دوران رسیدگی هستند . البته برای این گروه اگر فلسفه آرایش کردن نیز توضیح داده شود ، فایدهای ندارد . و نرود میخ آهنین در سنگ !!
گروه دیگر به گونهای ، با آرایش یا استفاده از زیور آلات زنانه به طریقی با سبک تربیتی خانواده خود لجبازی و دهن کجی میکنند . و گروه دیگر که اغلب افراد بی سواد یا دارای کوره سوادی هستند و یا ترک تحصیل کردهاند مقلدان بی دانشی هستند که علاوه بر نداشتن هویت شخصیتی و اجتماعی ممکن است دست به رفتارهای ضد اجتماعی مثل بزهکاری ، دزدی و … بزنند.
بسیاری از پسران در جامعه ما مانند بسیاری از دختران دچار گمگشتگی هویت شدهاند و گویا معنای زیبایی را هم گم کردهاند . زیبایی کاذب و مجازی را به عاریت گرفتهاند بدون این که حقیقت زیبایی را بدانند.
به احتمال زیادی بسیاری از این افراد ممکن است مشکلات جنسی داشته باشند ویا به گونهای دچار انحراف جنسی باشند ولی چون متاسفانه مطرح کردن اینگونه از مسائل در جامعه ما تابو و به نوعی گناه محسوب میشود و همیشه ممنوع بوده ، و از طرفی مرکز درمانی مشخصی برای درمان این افراد وجود ندارد و حتی اگر هم باشد فرد جرات مراجعه به آنجا را ندارد ، لذا با مشکل خود و با کلیشههای اجتماعی پیرامون آن دست و پنجه نرم میکند.
شاید شما بگویید هر کسی آزاد است تا هر نوع لباس یا سبکی را داشته باشد و نباید تحقیر یا توبیخ شود . این عقیده شما درست است ، اما بعضی از سبکها علی الخصوص آرایش در بین مردهای جوان و پسران نوجوان نمیتواند معنای عادی داشته باشد. چون محال است که در جامعهای کلیشه سازی برای این افراد صورت نگیرد و به هیچ عنوان پدیده پذیرفتنی و عادی اجتماعی نیست.